Odia Stories Gapa | ଓଡିଆ ଗପ | Odia Motivation

ମାମୁଘର ସମ୍ବଲପୁରରେ ରହି ମୁଁ ଦ୍ଵିତୀୟ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢୁଥାଏ। ମୋ ସ୍କୁଲ୍ ର ନା ଥିଲା ହୀରାଖଣ୍ଡ ପ୍ରାଥମିକ ବିଦ୍ୟାଳୟ, ହୀରାକୁଦ। ମୋ ଅଜା ମଧ୍ୟ ଆଗରୁ ସେହି ସ୍କୁଲ୍ ରେ ହେଡ ମାଷ୍ଟର ଥିଲେ। ଅଗଷ୍ଟ ୧୫ ତାରିଖ ର ଘଟଣା। ମୋ ସାଙ୍ଗ ଶିବୁନା ମୋତେ ଘରକୁ ଡାକିଲା । କହିଲା ଘରେ ଭୋଜି ହେଉଛି, ଚାଲ୍ ଘରେ ମଟନ ଖାଇବା। ଛୋଟବେଳରୁ ମଟନ ମୋର ଭାରି ପ୍ରିୟ। ଏବେ ଯାଏଁ ମଧ୍ୟ ରବିବାର ହେଲେ ମୁଁ ସିଧା ସକାଳୁ ମଟନ ଦୋକାନରେ ପହଞ୍ଚି ଯାଏ। ତ ବାସ୍, ମୁଁ ରାଜି ହେଇଗଲି ଶିବୁନା କଥାରେ । ସ୍କୁଲ୍ ରେ ପତାକା ଉତ୍ତୋଳନ ଓ ସାଂସ୍କୃତିକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ସାରିବା ପରେ ମୁଁ କାହାକୁ ନ ଜଣାଇ ବାହାରି ପଡ଼ିଲି ମୋ ସାଙ୍ଗ ସହିତ ତା ଘରକୁ ।   ତା ଘରେ ପହଞ୍ଚି ଗାଧୋଇ ପାଧେଇ ଖୁସି ରେ ଭାତ,ଡାଲି, ଖଟା,ମଟନ ପେଟେ ଖାଇଦେଇ ମୁଁ ତାଙ୍କରି ଘରେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲି। ଏପଟେ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଘର କୁ ନ ଫେରି ଥିବାରୁ ମୋ ଅଜା ଆଈଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ଚିନ୍ତା ବଢ଼ି ଯାଇଥିଲା। ସେମାନେ ସବୁଆଡେ ଖୋଜା ଖୋଜି କଲେ,କେତେ ଆଡେ ଫୋନ୍ ଲଗାଇ ଦେଖିଲେ। ମୋର କେତେ ଜଣ ସାଙ୍ଗ ଙ୍କ ଘରକୁ ମଧ୍ୟ ଯାଇକି ପଚାରିଲେ । ହେଲେ ମତେ ପାଇଲେ ନାହିଁ । ଅପରାହ୍ନ ପ୍ରାୟ ୫.୩୦ ପାଖାପାଖି ମୋ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା। ନିଦ ଭାଙ୍ଗିବା ପରେ ମୁଁ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଇପଡ଼ିଲି ଫେରିବା ପାଇଁ, କାରଣ ମୁଁ ଘରେ ଜଣାଇ ନଥିଲି । ଶିବୁନା ର ସାଇକଲ ଧରି ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ବାହାରିଲି ଘରକୁ । 

ସେତେେଳକୁ ମୁଁ ଚତୁର୍ଥ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢୁଥାଏ। ମା ଜଣେ ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ ଥିଲେ। ଗାଁ ସ୍କୁଲ ରେ ହିଁ ସେ ପାଠ ପଢ଼ାଉଥିଲେ। ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ସହିତ ସ୍କୁଲ ଯାଏ ସବୁଦିନେ। ସାଙ୍ଗସାଥୀ ମାନଙ୍କ ଭିତରେ ବହୁତ ଖାତିର ମୋର, କାରଣ ମୋ ମା ସେହି ସ୍କୁଲ୍ ରେ ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ। ସେଥିପାଇଁ ସାଙ୍ଗମାନେ ଭାବନ୍ତି ଯେ ୟା ସହିତ ମିଶିଲେ ଆଗୁଆ ପରୀକ୍ଷା ପ୍ରଶ୍ନପତ୍ର ମିଳିଯିବ। ସେମାନଙ୍କ ଧାରଣା ଏୟା ଯେ ମୋତେ ପରୀକ୍ଷା ଆଗରୁ ପ୍ରଶ୍ନ ସବୁ ଜଣାଥାଏ । ମାଡ଼ମଙ୍କ ପୁଅ ବୋଲି ସବୁ ସାର୍ ଆଉ କର୍ମଚାରୀ ମାନେ ଭାରି ଭଲ ବି ପାଆନ୍ତି। ତୃତୀୟ ଶ୍ରେଣୀରେ ବୃତ୍ତି ମଧ୍ୟ ପାଇଥିଲି ତେଣୁ ସ୍କୁଲ ରେ ଜଣେ ମେଧାବୀ ଛାତ୍ର ହିସାବରେ ସମସ୍ତେ ଜାଣିଥିଲେ। ଏଇ ସବୁକୁ ଦେଖି ସାଙ୍ଗମାନେ ଭାରି ଉପରକୁ ଟେକି ଦିଅନ୍ତି ମୋତେ, ଆଉ ମୁଁ ବି ମନେ ମନେ ଟିକିଏ ଖୁସି ହେଇଯାଏ। ମା ଚତୁର୍ଥ ଶ୍ରେଣୀରେ ସାହିତ୍ୟ ଓ ସାମାଜିକ ବିଜ୍ଞାନ ପଢ଼ାନ୍ତି। ଥରେ ୟୁନିଟ୍ ଟେଷ୍ଟ ହେବାର ନୋଟିସ ଆସିଲା। ସାଙ୍ଗମାନେ ପରୀକ୍ଷା କଥା ଶୁଣି ଟିକେ ଆତଙ୍କିତ ହେଇଗଲେ। ସ୍କୁଲ୍ ଛୁଟି ହେଲାପରେ ତିନି ଚାରିଜଣ ସାଙ୍ଗ ଆସି ମୋତେ ଖୋସାମତ କଲେ ପ୍ରଶ୍ନପତ୍ର ପାଇଁ। ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ ଆଣିକି ଦେଲେ ୧୦ ଟଙ୍କା ଲେଖାଏଁ ଦେବେ ବୋଲି ମଧ୍ୟ କହିଲେ। ସେତେବେଳେ ୧୦ ଟଙ୍କା ମୋ ପାଇଁ ବହୁତ୍ ବେଶୀ ଥିଲା । ୩୦-୪୦ ଟଙ୍କା ଲୋଭରେ ମୁଁ ମାଆଙ୍କ ଅନୁପସ୍ଥିତିରେ ପ୍ରଶ୍ନପତ୍ର ଆଣି ସାଙ୍ଗ ମା